E-informator portalu www.niepelnosprawni.pl 28.12.2017
Beata Dązbłaż
Jest to obszerna publikacja. Podajemy fragmenty, które dotyczą ogółu osób niepełnosprawnych, a pomijamy np. takie, które dotyczą głuchych kierowców. Osoby zainteresowane mogą zapoznać się z całą publikacją w E-informatorze portalu www.niepelnosprawni.pl z dnia 28 grudnia 2017 r.
"Waloryzacja rent i emerytur
Od marca 2018 r. renty i emerytury mogą wzrosnąć o ok. 30 zł. Dowiemy się tego w lutym, kiedy GUS opublikuje informacje o zarobkach. Prognozy wskazują wzrost zarobków na wyższym niż przewidywany poziomie. Waloryzacja rent i emerytur uzależniona jest od inflacji w gospodarstwach emeryckich (czyli podwyżki cen towarów, które głównie kupują emeryci) i 20 proc. realnego wzrostu płac (czyli podwyżki, które dostają pracownicy) z roku poprzedzającego waloryzację. Na podstawie danych z września i października widać, że waloryzacja może wynieść ok. 3 proc.
Osoby, które przeszły z renty na emeryturę, niezależnie od stażu pracy dostaną wyrównanie świadczenia do najniższej jego kwoty, czyli 1000 zł brutto.
Rencista, który osiągnął wiek emerytalny, przechodzi na emeryturę, a jego świadczenie nie może być niższe od renty, którą pobierał. Dotychczas tylko renciści, którzy wykazali staż pracy (20 lat kobiety i 25 lat mężczyźni) mieli zagwarantowaną emeryturę w wysokości 1000 zł".
Kolejny fragment:
"Ulga rehabilitacyjna
Rozliczając się z fiskusem za 2017 r., będzie można skorzystać ze zmian, dotyczących odliczenia w ramach ulgi rehabilitacyjnej.
- Rozszerza się krąg osób, które będą mogły odliczyć wydatki na utrzymanie psa asystującego w ramach tzw. ulgi rehabilitacyjnej.
- Będzie szerszy zakres odliczenia z tytułu wydatków związanych z przewozem samochodem osobowym na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne.
- Do 10080 zł zostanie podniesiony dochód osoby niepełnosprawnej, będącej na utrzymaniu podatnika, uprawniającego podatnika do odliczenia od dochodu wydatków ponoszonych na cele rehabilitacyjne tej osoby".
Kolejny fragment:
"Do ośrodków zapewniających całodobową opiekę niepełnosprawnym, przewlekle chorym nie będą mogły być przyjmowane osoby małoletnie. Ustawa reguluje także zasady opuszczania domów opieki społecznej przez mieszkańców. Rozszerza też katalog sytuacji, w których można zwolnić z opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej. Zmiany mają wejść od 1 czerwca 2018 r.".
Kolejna zmiana dotyczy również niektórych niewidomych i słabowidzących.
"Centralna ewidencja posiadaczy kart parkingowych (CEPKP) zgromadzi dane o właścicielach kart parkingowych i placówkach, które mają prawo do korzystania z nich, czyli realizujących zadania związane z opieką, rehabilitacją lub edukacją osób z niepełnosprawnością.
Uruchomienie CEPKP nie wiąże się z koniecznością dodatkowych czynności dla osób z niepełnosprawnością. Karty parkingowe będą wydawane na niezmienionych zasadach. CEPKP ma zacząć działać 4 czerwca 2018 r.
Czytamy kolejną informację:
"Rozszerzenie katalogu osób uprawnionych do skorzystania z bezpłatnej porady prawnej o osoby z niepełnosprawnością oraz ich opiekunów, wprowadzenie nowych usług i nieodpłatnego poradnictwa obywatelskiego - to niektóre propozycje prezydenckiego projektu nowelizacji ustawy o nieodpłatnej pomocy prawnej, nad którą trwają prace w Sejmie".
Planowana jest kolejna nowelizacja ustawy o rehabilitacji".
"- Od 1 lipca 2018 r. kwota ulgi obliczona przez sprzedającego nie będzie mogła być wyższa od 50 proc. kwoty netto należności wykazanej na fakturze dokumentującej zakup mający uprawniać do ulgi.
- W nowym trybie wystawiania ulg, sprzedający będzie miał obowiązek poinformowania nabywcy o zasadach nabywania i korzystania z obniżenia wpłat na PFRON oraz o możliwości złożenia przez nabywcę oświadczenia o zamiarze korzystania z ulg.
- Obliczanie stanów i wskaźników zatrudnienia od 1 lipca 2018 r. Ustalenie wskaźnika do bycia sprzedającym na dzień wystawienia faktury.
- Kara 10 proc. wartości faktury dla sprzedającego za brak wysłania do klienta informacji o możliwości skorzystania przez niego z ulgi.
- Przywrócenie możliwości udzielania ulg we wpłatach na PFRON jednostkom budżetowym, które po 1 stycznia 2017 r. stało się niemożliwe przez obowiązek związany z centralizacją VAT-u.
- Zmiana w zakresie uzyskiwania w PFRON miesięcznego dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych dotyczy tzw. dwuinstancyjności, czyli możliwości odwołania od wydanej decyzji przez Prezesa PFRON ponownie do Prezesa PFRON lub możliwości złożenia od razu skargi do sądu.
Planowane są też zmiany dotyczące warsztatów terapii zajęciowej (wtz) od 1 lutego 2018 r.:
"- Do podstawowych form aktywności wspomagającej proces rehabilitacji zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych będzie należało uczestnictwo w zajęciach klubowych już po opuszczeniu wtz, które wesprą je w utrzymaniu samodzielności i niezależności w życiu społecznym i zawodowym.
- Wtz będzie mógł ubiegać się o dofinansowanie zajęć klubowych w PFRON.
- W wtz będzie mogła działać Rada Społeczna.
- Osoby pełniące funkcje zarządcze w jednostce prowadzącej wtz nie będą mogły być równocześnie pracownikami wtz, z wyjątkiem osoby nim kierującej (od 1 lipca 2018 r.).
- Uzależniono możliwość utworzenia wtz w danym powiecie oraz zwiększenia liczby uczestników wtz od potrzeb lokalnego systemu wsparcia, wskazanej w powiatowej strategii dotyczącej rozwiązywania problemów społecznych.
- Podmiot prowadzący wtz będzie zobowiązany do prowadzenia listy osób, których zgłoszenie zostało zatwierdzone, a osoby te nie rozpoczęły tam terapii.
Wprowadzone będą również inne zmiany. Są to:
"- Podmiotami zobowiązanymi do osiągania 2-procentowego wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych będą również inne regionalne placówki opiekuńczo-terapeutyczne, interwencyjne ośrodki preadopcyjne, kluby dziecięce i inne formy wychowania przedszkolnego, które na tej podstawie będą rozliczać się z wpłat na PFRON (od 1 lipca 2018 r.).
- Wniosek o wykonywanie telepracy lub elastycznych form organizacji pracy mógłby złożyć (od 1 lutego 2018 r.):
- rodzic dziecka, które ma zaświadczenie o ciężkim i nieodwracalnym upośledzeniu lub nieuleczalnej chorobie zagrażającej życiu, które powstały w okresie prenatalnym lub w czasie porodu,
- rodzic dziecka z niepełnosprawnością,
- rodzic dziecka ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.
Będą też mogli skorzystać z telepracy rodzice w powyższych przypadkach, podczas opieki nad dziećmi powyżej 18. r.ż. Pracodawca będzie mógł odmówić tylko wtedy, gdy nie będzie to możliwe ze względu na organizację pracy lub rodzaj pracy wykonywanej przez pracownika.
- Rodzic dziecka z niepełnosprawnością będzie miał prawo do wydłużenia czasu pobierania zasiłku opiekuńczego z 14 do 30 dni w przypadku opieki nad dzieckiem chorym ze znacznym stopniem niepełnosprawności albo orzeczeniem o niepełnosprawności łącznie ze wskazaniami: konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji i konieczności stałego współudziału opiekuna dziecka w procesie leczenia, rehabilitacji i edukacji do ukończenia przez dziecko 18 lat".
Kolejne zmiany przewidziano dla spółdzielni socjalnych. Czytamy:
"Nowe przepisy zakładają m.in.:
- Ułatwienie w zakładaniu spółdzielni socjalnych - zmniejszenie liczby założycieli z 5 do 3 osób, o ile skład członkowski zostanie uzupełniony w ciągu 12 m-cy. Członkami spółdzielni muszą być m.in. dwie osoby zagrożone wykluczeniem społecznym.
- Umożliwienie tworzenia konsorcjum spółdzielczego w formie umowy - wspólna organizacja sieci produkcji, handlu i usług.
- Wprowadzenie nowego instrumentu wsparcia - środków na utworzenie stanowiska pracy w wysokości do 6-krotności przeciętnego wynagrodzenia.
- Ubieganie się o środki na finansowanie kosztów wynagrodzenia dla bezrobotnego lub poszukującego pracy opiekuna osoby niepełnosprawnej bądź też poszukujących pracy bez zatrudnienia lub niewykonujących innej pracy zarobkowej.
- Możliwość ubiegania się w PFRON o środki na działalność gospodarczą w ramach spółdzielni.
- Możliwość refundacji składek na ubezpieczenia społeczne i części kosztów pracodawcy opłacanych za pracowników spółdzielni niebędących jej członkami, ale osobami zagrożonymi wykluczeniem.
- Możliwość nieodpłatnych praktyk u pracodawcy, w tym spółdzielni, przez osobę realizującą indywidualny program rehabilitacji zawodowej w ramach wtz.
Większość zmian ma wejść w życie 3 m-ce po ogłoszeniu ustawy".
Wiele informacji znależć można we fragmencie dotyczącym Ustawy "Za życiem" oraz Programu kompleksowego wsparcia dla rodzin "Za życiem". Program ten podzielony został na sześć priorytetów, które składają się z działań i poddziałań.
Osoby zainteresowane mogą skorzystać z E-informatora portalu www.niepelnosprawni.pl z dnia 28 grudnia 2017 r.
Dalej cytujemy E-informator portalu www.niepelnosprawni.pl:
"Waloryzacja świadczenia pielęgnacyjnego
Corocznie jest ono waloryzowane 1 stycznia. Od początku 2018 r. świadczenie wyniesie 1477 zł na rękę miesięcznie, co oznacza wzrost o 71 zł".
Kolejne informacje dotyczą wyrobów medycznych. Czytamy:
"5 grudnia 2017 r. ukazał się na stronie Rządowego Centrum Legislacji projekt rozporządzenia ministra zdrowia zmieniający rozporządzenie w sprawie wykazu wyrobów medycznych wydawanych na zlecenie. Do 12 grudnia 2017 r. odbywały się konsultacje społeczne, po nich będzie dalej procedowany. Wejście w życie rozporządzenia planowane jest na 30 dni po ogłoszeniu.
Założenia projektu:
- Rozszerzenie wykazu wyrobów medycznych o: zbiornik na insulinę do osobistej pompy insulinowej, sensor/elektrodę do Systemu Ciągłego Monitorowania Glikemii w czasie rzeczywistym, transmiter/nadajnik do Systemu Ciągłego Monitorowania Glikemii w czasie rzeczywistym.
- Zwiększenie limitu na środki absorpcyjne z 60 do 90 sztuk/m-c.
- Skrócenie czasu użytkowania wózków przez dorosłych.
- Rozszerzenie kryterium przyznawania wyrobów stomijnych u pacjentów z przetoką ślinową. Zlecenie będzie mógł wystawić chirurg klatki piersiowej, chirurg twarzowo-szczękowy i laryngolog.
- Neurolog będzie mógł wystawić zlecenie na zaopatrzenie w aparat z maską do leczenia obturacyjnego bezdechu sennego.
- Dodanie do wykazu wyrobów medycznych wózka o napędzie elektrycznym, wózka stabilizującego plecy i głowę oraz wózka z funkcją pionizacji".
Przewidywana jest nowelizacja ustawy o rencie socjalnej. Czytamy:
"Nowelizacja zakłada zawieszenie renty socjalnej za miesiąc, w którym rencista osiągnął przychód wyższy niż 130 proc. przeciętnego mies. wynagrodzenia, a nie jak dotychczas 70 proc. Projekt czeka na przejście ścieżki legislacyjnej".
***
PAP/Rynek Zdrowia 28 grudnia 2017
Czytamy:
"PFRON oraz ZUS wraz z czterema uczelniami będą kształcić specjalistów ds. zarządzania procesem rehabilitacji. Fundusz podpisał w czwartek (28 grudnia) z Centrum Projektów Europejskich (CPE) umowę o dofinansowanie w tej sprawie.
Chodzi o projekt pt. "Wdrożenie nowego modeli kształcenia specjalistów ds. zarządzania rehabilitacją - jako element systemu kompleksowej rehabilitacji w Polsce". Dofinansowanie z unijnych środków to ponad 6 mln zł.
P.o. prezes PFRON Dorota Habich podkreśliła, że w ramach projektu uruchomione zostaną, na czterech uczelniach w Polsce (m.in. Uniwersytecie Medycznym w Lublinie, Uniwersytecie Warszawskim), roczne studia podyplomowe. Po ich ukończeniu - wyjaśniała - nabędzie się tytuł specjalisty ds. zarządzania rehabilitacją. Zaznaczyła, że w pierwszym roku studia będzie mogło ukończyć ok. 200 osób.
Zwróciła uwagę, że absolwenci studiów będą mogli znaleźć pracę m.in. w ośrodkach kompleksowej rehabilitacji, które mają być stworzone w najbliższych latach. - Zakładamy, że miejsca pracy dla nich pojawią się w naturalny sposób wraz z zarządzaniem kompleksową rehabilitacją. Jestem przekonana, że ze wsparcia specjalistów korzystać będzie zarówno ubezpieczyciel publiczny, jak i prywatni - dodała.
Jak zaznaczyła Habich, na studia podyplomowe będą mogły aplikować osoby po ukończeniu m.in. socjologii, psychologii, medycyny, prawa czy zarządzania.
- Spektrum kształcenia specjalisty jest bardzo szerokie, jeżeli spojrzymy na bardzo złożony system wsparcia, w którym funkcjonujemy. Zakładamy, że specjalista będzie musiał się świetnie w tym systemie poruszać - mówiła.
- CPE od 9 lat wspiera rozwój współpracy z partnerami zagranicznymi, a wizja poprawy dostępu do rehabilitacji w Polsce stawia ten projekt wśród najważniejszych - powiedział po podpisaniu porozumienia dyrektor CPE dr Leszek Buller.
Partnerem w projekcie jest ZUS. Prezes zakładu prof. Gertruda Uścińska podkreśliła, że proponowane rozwiązania są bardzo potrzebne z punktu widzenia zmian demograficznych. - Są potrzebne także z punktu widzenia potrzeby większej aktywności ekonomicznej Polaków. Rehabilitacja kompleksowa jest wpisana w rehabilitację medyczną, społeczną, zawodową, a więc w ten proces, który ma doprowadzić do powrotu do aktywności ekonomicznej - powiedziała. Zaznaczyła, że podobny system działa w Niemczech. Przypomniała, że ZUS i PFRON współpracuje z DGUV - niemiecką instytucją zabezpieczenia wypadkowego.
CPE wyjaśniło, że zadaniem specjalisty ds. zarządzania rehabilitacją będzie wspieranie potrzebujących w procesie rehabilitacji zarówno medycznej, jak i psychologicznej, zawodowej oraz społecznej. - Będzie on kompleksowo koordynować wszystkie działania rehabilitacyjne. Ważne jest, że uwzględni przy tym indywidualne potrzeby osoby rehabilitowanej oraz będzie wykorzystywać wszystkie dostępne instrumenty, które mają wspomagać aktywizację społeczną i zawodową osób z niepełnosprawnością - podkreślono".
***
Informator portalu www.niepelnosprawni.pl 07.12.2017
Tomasz Przybyszewski
Czytamy fragment dotyczący projektowanych zmian:
"Jak ma wyglądać nowy system orzekania?
1. Międzyresortowy Zespół do sprawy Opracowania Systemu Orzekania o Niepełnosprawności oraz Niezdolności do Pracy przeprowadził gruntowną analizę istniejących systemów orzekania. Przy okazji okazało się, że regulacje dotyczące poszczególnych systemów orzecznictwa rozproszone są w niemal... 80 ustawach i rozporządzeniach, a orzeczenia są podstawą przyznania ponad 100 różnych świadczeń, form wsparcia i uprawnień.
2. Założeniem projektu ustawy jest uproszczenie i ujednolicenie zasad orzekania o niepełnosprawności, niezdolności do pracy, całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym oraz o inwalidztwie w służbach mundurowych i zawarcie ich w jednym akcie prawnym.
3. Ujednolicenie systemów orzekania ma wyeliminować konieczność wielokrotnego orzekania tych samych osób do różnych celów.
4. Planowane jest zachowanie trzech stopni niepełnosprawności. Będzie też osobno oceniana niesamodzielność.
5. Powstanie sieć centrów orzeczniczych, nadzorowanych przez jednostkę centralną.
6. Centra orzecznicze powstałyby na bazie dotychczasowych komisji ZUS, KRUS oraz zespołów orzekania o niepełnosprawności. Do systemu zostaną też włączone niektóre kompetencje poradni psychologiczno-pedagogicznych, związane z orzekaniem o szczególnych potrzebach edukacyjnych dzieci i młodzieży.
7. W centrach orzeczniczych pracowaliby lekarze specjaliści, psycholodzy, pedagodzy, doradcy zawodowi, fizjoterapeuci, logopedzi, pracownicy socjalni. Jeśli byłaby taka potrzeba, można będzie zlecać badania specjalistom zewnętrznym.
8. W centrum orzeczniczym wydawane byłoby jedno orzeczenie, zawierające kompleksową ocenę funkcjonalną osoby orzekanej.
9. Orzeczenie byłoby wydawane w terminie miesiąca od otrzymania wniosku i skompletowania dokumentacji. Jeśli czas na wydanie orzeczenia zostanie przekroczony, byłaby możliwość ponaglenia instytucji wydającej orzeczenie.
10. Od orzeczenia przysługiwałoby odwołanie. Wówczas orzeczenie - już ostateczne - w tym samym centrum orzeczniczym wydawałby inny skład.
11. Co ważne, projektowany system orzekania nie zmienia dotychczasowych świadczeń oraz nie działa wstecz, tzn. obecne orzeczenia zachowają ważność.
12. Nowe rozwiązania będą podlegały procedurze legislacyjnej, co wymaga czasu. Zatem wejście w życie nowych regulacji jest jeszcze perspektywą odległą".
Cała publikacja pod wyżej wymienionym adresem.
***
Informator portalu www.niepelnosprawni.pl 14.12.2017
Mateusz Różański
Poniżej dwa fragmenty publikacji:
"Pod obrady sejmowej Komisji Polityki Społecznej i Rodziny trafił projekt ustawy autorstwa posłanki Kukiz'15 Agnieszki Ścigaj, który dotyczył m.in. umożliwienia opiekunom osób z niepełnosprawnością, którzy pobierają tzw. emerytury EWK, ubieganie się o wyższe świadczenia pielęgnacyjne.
- Ta grupa została mocno skrzywdzona podczas prac nad poziomem życia ludzi, którzy opiekują się osobami niepełnosprawnymi - tłumaczyła na posiedzeniu sejmowej komisji 13 grudnia 2017 r. Agnieszka Ścigaj. - Projekt ustawy, który złożyłam, dotyczy 42 tysięcy osób, które zostały obdarowane możliwością pójścia na emeryturę po 20 latach pracy i jednoczesnej opieki nad dzieckiem niepełnosprawnym. Od tego czasu zmieniła się sytuacja na korzyść osób, które opiekują się osobami niepełnosprawnymi i w ramach świadczeń rodzinnych pojawiło się świadczenie w kwocie 1300 zł [obecnie 1406 zł - przyp. red.]. Natomiast w skutek pewnej luki prawnej i nie zadbania o równość (...) zrodziła się dysproporcja, która sztucznie podzieliła opiekunów".
I końcowy fragment publikacji:
"Ostatecznie jednak projekt ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach rodzinnych został odrzucony przez Komisję".
Osoby zainteresowane znajdą więcej informacji na ten temat pod wyżej wskazanym adresem.
***
Ryszard Sadlik, oprac.: GR
Dziennik Gazeta Prawna (2017-12-14)
Czytamy fragment publikacji:
"Pracownicy starający się o uzyskanie prawa do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy zwykle muszą wykazać posiadanie wymaganego przez ustawę okresu składkowego i nieskładkowego. Często jednak pojawiają się problemy z ich wykazaniem przez ubezpieczonych. Wynikają one zazwyczaj z braku odpowiednich dokumentów lub z tego, że były pracodawca nie zgłosił pracowników do ubezpieczeń społecznych lub nie opłacał za nich należnych składek na te ubezpieczenia.
ZUS zwykle uznaje wówczas, że brak jest podstaw do uwzględniania takich okresów do wymaganego stażu ubezpieczeniowego. W orzecznictwie sądowym ukształtował się jednak odmienny pogląd, według którego w takich sytuacjach nie można przenosić na ubezpieczonych niekorzystnych skutków zaniedbywania przez pracodawców (płatników) swoich obowiązków. Uznaje się bowiem za dopuszczalne zaliczenie do stażu ubezpieczeniowego także i tych okresów, o ile zostanie wykazane pozostawanie w zatrudnieniu.
W szczególności w wyroku Sądu Najwyższego z 7 marca 2017 r., sygn. akt III UK 84/16 wskazano, że przy ustalaniu prawa do emerytury i renty oraz przy obliczaniu ich wysokości, okresy składkowe uwzględnia się jako okresy ubezpieczenia bez względu na to, czy płatnik niebędący ubezpieczonym opłacił należne za niego składki. Przeciwne stanowisko (prezentowane nierzadko przez ZUS) obarczałoby ubezpieczonych ryzykiem utraty składkowych okresów i byłoby zaprzeczeniem istoty i automatyzmu prawnego powstawania i podlegania obowiązkowym stosunkom ubezpieczeń społecznych oraz obliczania i opłacania przez płatników w całości należnych składek za ubezpieczonych.
Zaznaczyć należy, że jeśli chodzi o okres zatrudnienia przed wejściem w życie ustawy emerytalnej, czyli przed 1 stycznia 1999 r., do uznania go za okres składkowy w rozumieniu art. 6 ust. 1 pkt 1 i art. 6 ust. 2 tej ustawy, to ugruntowane jest już stanowisko orzecznictwa sądowego, że nie jest wymagane wykazanie przez osobę ubiegającą się o emeryturę lub rentę opłacania przez pracodawcę składek na pracownicze ubezpieczenie społeczne (tak podkreślał m.in. Sąd Apelacyjny we Wrocławiu w wyroku z 10 stycznia 2012 r., sygn. akt III AUa 1535/11). Uzależnienie uznania okresu zatrudnienia wykonywanego w poprzednim stanie prawnym za okres składkowy od opłacenia przez pracodawcę składek kłóciłoby się z zasadą równego traktowania wszystkich ubezpieczonych, sformułowaną w art. 2a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych (dalej: ustawa systemowa). Wystarczające jest zatem wykazanie przez ubezpieczonego, że był on wówczas zatrudniony w ramach stosunku pracy. Można to wykazać przede wszystkim przez złożenie dokumentów, zwłaszcza świadectwa pracy, ewentualnie przez zeznania świadków.
Natomiast gdy chodzi o okres zatrudnienia przypadający pod rządami obecnie obowiązującej ustawy emerytalnej, to również uznaje się, że obowiązek opłacania składek na ubezpieczenie społeczne zarówno w części obciążającej pracodawcę, jak i pracownika, spoczywa na pracodawcy - płatniku (art. 17 ustawy systemowej). Wykonywanie przez pracodawcę tego obowiązku jest niezależne od pracownika. Zatem zaleganie pracodawcy ze składkami lub uchylanie się od ich opłacania powodowałoby brak środków na indywidualnym koncie pracownika, co miałoby wpływ na prawo i wysokość przyszłych świadczeń. W związku z tym został wprowadzony mechanizm chroniący pracownika. Według art. 40 ust. 1a ustawy systemowej ubezpieczony może się zwrócić do ZUS w terminie trzech miesięcy o wskazanie, czy ZUS podjął starania o ściągnięcie składki. Istnieje także tryb reklamacyjny opisany w art. 50 ust. 2e tej ustawy".
Osoby zainteresowane znajdą więcej informacji na ten temat w Dzienniku Gazecie Prawnej z 14 grudnia 2017 r.
***
Informator portalu www.niepelnosprawni.pl 06.12.2017
Beata Dązbłaż
Czytamy:
"Od 1 grudnia 2017 do 28 lutego 2018 r. obowiązują nowe limity, do wysokości których można dorobić do renty. Przeciętne wynagrodzenie w trzecim kwartale 2017 r. wyniosło 4255,59 zł - więcej o 34,90 zł niż w kwartale poprzednim.
Renta socjalna
Od 1 grudnia br. graniczna kwota przychodu, która nie wpłynie na zawieszenie renty socjalnej, wynosi 2979 zł brutto (70 proc. przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia). W najbliższym kwartale dorobić więc można o 24,50 zł miesięcznie więcej niż w poprzednim okresie.
Renta z tytułu niezdolności do pracy
O 24,50 zł miesięcznie więcej dorobić też można do renty z tytułu niezdolności do pracy. Renta nie zostanie zawieszona, jeśli nie zarobi się więcej niż 2979 zł brutto.
Kiedy renta zostanie zmniejszona?
Jeśli przychód znajdzie się w poniższych przedziałach, renta zostanie zmniejszona lub zawieszona:
- od 2979 zł do 5532,30 zł brutto - zmniejszenie renty,
- powyżej 5532,30 zł brutto - zawieszenie renty.
Powyższe limity dotyczą także pobierających rentę rodzinną.
***
Informator portalu www.niepelnosprawni.pl 21.12.2017
oprac. Ewa Szymczuk
Informacja może okazać się interesująca dla wielu czytelników, dlatego zamieszczamy ją w całości.
"Pracodawcy coraz chętniej zatrudniają osoby z niepełnosprawnością, naturalne jest więc, że pojawia się coraz więcej wątpliwości i pytań, dotyczących uprawnień pracowniczych. Poniżej odpowiedzi na 10 z nich.
1. Praca w sobotę
Czy osoba ze znacznym stopniem niepełnosprawności, która ma zgodę lekarza medycyny pracy na pracę przez 8 godzin, może pracować w sobotę?
Sama praca w soboty nie stoi w sprzeczności z Ustawą o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. Skoro lekarz medycyny pracy wyraził zgodę na niestosowanie art. 15 Ustawy o rehabilitacji, to w takim wypadku stosujemy przepisy Kodeksu pracy w zakresie czasu pracy, a zgodnie z jego art. 129:
- par. 1. Czas pracy nie może przekraczać 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 4 miesięcy, z zastrzeżeniem art. 135-138, 143 i 144. Kodeksu Pracy.
- par. 2. W każdym systemie czasu pracy, jeżeli jest to uzasadnione przyczynami obiektywnymi lub technicznymi lub dotyczącymi organizacji pracy, okres rozliczeniowy może być przedłużony, nie więcej jednak niż do 12 miesięcy, przy zachowaniu ogólnych zasad dotyczących ochrony bezpieczeństwa i zdrowia pracowników.
- par. 3. Rozkład czasu pracy danego pracownika może być sporządzony - w formie pisemnej lub elektronicznej - na okres krótszy niż okres rozliczeniowy, obejmujący jednak co najmniej 1 miesiąc. Pracodawca przekazuje pracownikowi rozkład czasu pracy co najmniej na 1 tydzień przed rozpoczęciem pracy w okresie, na który został sporządzony ten rozkład.
2. Uprawnienia bez przedłożonego orzeczenia?
Czy osoba posiadająca orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności ma jakieś przywileje w pracy, skoro nie przedłożyła orzeczenia pracodawcy.
Zgodnie z art. 20c Ustawy o rehabilitacji, osobie z niepełnosprawnością przysługują uprawnienia pracownicze określone w rozdziale 4 ustawy, odpowiednio
od dnia, od którego osoba ta została wliczona do stanu zatrudnienia osób niepełnosprawnych na podstawie art. 2a ustawy. Oznacza to, że co do zasady osobę z niepełnosprawnością wlicza się do stanu zatrudnienia osób niepełnosprawnych począwszy od dnia przedstawienia pracodawcy orzeczenia potwierdzającego niepełnosprawność.
Jeśli jednak pracownik nie przedłożył pracodawcy orzeczenia, to nie jest zatrudniony jako osoba z niepełnosprawnością i nie przysługują mu uprawnienia wynikające z Ustawy o rehabilitacji (np. krótszy czas pracy, dodatkowy urlop i inne).
Również pracodawca w tej sytuacji nie może korzystać z uprawnień wynikających z zatrudniania niepełnosprawnego pracownika (np. dofinansowania do wynagrodzenia).
3. Nauczyciel na kilkugodzinnej wycieczce
Czy niepełnosprawny nauczyciel (stopień lekki), zatrudniony w niepełnym wymiarze, może odmówić wyjazdu na kilkugodzinną wycieczkę z grupą uczniów?
Zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, czas pracy osoby z niepełnosprawnością nie może przekraczać 8 godzin na dobę i 40 godzin tygodniowo. Zatem w opisanej sytuacji nie zostałaby przekroczona 8-godzinna norma czasu pracy przewidziana w ww. przepisach. Inną kwestią jest, jak jest sformułowana umowa, w szczególności dotycząca nadgodzin.
Warto także porozmawiać z pracodawcą o swoich problemach zdrowotnych, które w konkretnym przypadku mogą ograniczać możliwości pracy.
4. Godziny nadliczbowe a krótszy czas pracy
Czy pracownik z umiarkowanym stopniem niepełnosprawności pracujący 7 godzin dziennie i 35 godzin tygodniowo, jednocześnie mający zgodę lekarza medycyny pracy na pracę w godzinach nadliczbowych, traci przywilej skróconej normy czasu pracy?
W myśl opinii Biura Pełnomocnika Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych, lekarz medycyny pracy może dokonać częściowego wyłączenia stosowania art. 15 Ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych.
To znaczy, że jeżeli z zaświadczenia lekarskiego dokładnie wynika, w jakim zakresie lekarz wyraził zgodę na niestosowanie art. 15 ww. ustawy, to w pozostałym zakresie osoba z niepełnosprawnością zachowuje uprawnienia, tj. w opisanym wypadku dzienna norma czasu pracy w dalszym ciągu wynosiłaby 7 godzin na dobę przy pełnym etacie i możliwość pracy w godzinach nadliczbowych.
5. 21 dni na pobyt w sanatorium?
Czy osoba mająca orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności może skorzystać z przysługującego zwolnienia z zachowaniem wynagrodzenia w wymiarze 21 dni na pobyt w sanatorium?
Zasady korzystania ze zwolnienia w celu uczestniczenia w turnusie rehabilitacyjnym regulują przepisy Ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych.
Zgodnie z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, osoba o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności ma prawo do zwolnienia od pracy z zachowaniem prawa do wynagrodzenia:
- w wymiarze do 21 dni roboczych w celu uczestniczenia w turnusie rehabilitacyjnym, nie częściej niż raz w roku, z zastrzeżeniem art. 10f ust. 1 pkt 2 - w celu wykonania badań specjalistycznych, zabiegów leczniczych lub usprawniających, a także w celu uzyskania zaopatrzenia ortopedycznego lub jego naprawy, jeżeli czynności te nie mogą być wykonane poza godzinami pracy.
Przepisy tej ustawy precyzują także, co to jest turnus rehabilitacyjny. Jest to więc zorganizowana forma aktywnej rehabilitacji połączonej z elementami wypoczynku, której celem jest ogólna poprawa psychofizycznej sprawności oraz rozwijanie umiejętności społecznych uczestników, między innymi przez nawiązywanie i rozwijanie kontaktów społecznych, realizację i rozwijanie zainteresowań, a także przez udział w innych zajęciach przewidzianych programem turnusu.
Zatem osoba z niepełnosprawnością może skorzystać ze zwolnienia w celu uczestniczenia w turnusie rehabilitacyjnym, natomiast w przypadku skierowania przez lekarza NFZ do sanatorium czy korzystania z prewencji rentowej ZUS - już nie.
6. Norma czasu pracy "między orzeczeniami"
Czy w czasie po wygaśnięciu ważności orzeczenia o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, ale przed złożeniem kolejnego orzeczenia, pracownik może korzystać np. ze skróconej normy czasu pracy?
Osobą niepełnosprawną w rozumieniu przepisów jest osoba legitymująca się ważnym, prawomocnym orzeczeniem o stopniu niepełnosprawności lub równoważnym (wg Ustawy o rehabilitacji).
W myśl informacji podanych przez Biuro Pełnomocnika Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych, w przypadku, gdy orzeczenie wydane na czas określony wygasa, a osoba z niepełnosprawnością nie przedstawi w zakładzie pracy nowego orzeczenia, należy ją traktować jako osobę pełnosprawną aż do czasu przedstawienia przez nią pracodawcy ważnego orzeczenia o stopniu niepełnosprawności (lub traktowanego na równi).
7. Wysokość wynagrodzenia przy 7 godzinach dziennie
Czy osoba, która w czasie pracy na umowę na czas nieokreślony uzyskała umiarkowany stopień niepełnosprawności i będzie pracowała 7 godzin dziennie i 35 tygodniowo, otrzyma niższe wynagrodzenie?
W myśl przepisów, a dokładniej art. 15 i art. 16 Ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, czas pracy osoby z niepełnosprawnością nie może przekraczać 8 godzin na dobę i 40 godzin tygodniowo (lekki stopień niepełnosprawności), a w przypadku osób zaliczonych do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności norma czasu pracy wynosi 7 godzin na dobę i 35 godzin tygodniowo (z wyjątkiem osób zatrudnionych przy pilnowaniu oraz gdy na wniosek osoby zatrudnionej, lekarz przeprowadzający badania profilaktyczne pracowników lub w razie jego braku lekarz sprawujący opiekę nad tą osobą wyrazi na to zgodę).
Stosowanie skróconej normy czasu pracy nie powoduje obniżenia wysokości wynagrodzenia wypłacanego w stałej miesięcznej wysokości.
8. Przesunięcie na inne stanowisko
Czy pracodawca może przesunąć pracownika posiadającego orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności na inne stanowisko?
Zgodnie z art. 42 par. 4 Kodeksu pracy, wypowiedzenie dotychczasowych warunków pracy lub płacy nie jest wymagane w razie powierzenia pracownikowi, w przypadkach uzasadnionych potrzebami pracodawcy, innej pracy niż określona w umowie o pracę, na okres nieprzekraczający 3 miesięcy w roku kalendarzowym, jeżeli nie powoduje to obniżenia wynagrodzenia i odpowiada kwalifikacjom pracownika.
Biorąc powyższe pod uwagę, pracodawca ma pewne możliwości "przesuwania" pracownika na inne stanowisko, ale tylko w sposób opisany w ww. przepisie.
9. Premia roczna
Czy pracownikowi z niepełnosprawnością przysługuje premia roczna?
Zasady wypłacania premii nie są uregulowane w przepisach Kodeksu pracy ani Ustawy o rehabilitacji zawodowej.
Uregulowania dotyczące premii powinny być szczegółowe i określać wszystkie warunki, jakie pracownik musi spełnić, by ją otrzymać, a podstawą wypłaty premii mogą być przepisy prawa wewnątrzzakładowego (regulamin pracy, regulamin wynagradzania, układ zbiorowy pracy) lub umowa o pracę.
Premia jest składnikiem wynagrodzenia za pracę. Jej otrzymanie wiąże się z wypełnieniem przez pracownika określonych warunków ustalonych ww. uregulowaniach. Jej wysokość jest często uzależniana od uzyskanego przez pracodawcę obrotu, zysku lub innych elementów. Spełnienie przez pracownika wszystkich warunków przyznania premii stwarza podstawę do roszczenia pracownika o jej wypłatę.
Natomiast posiadanie orzeczenia o stopniu niepełnosprawności (lub równoważnego) nie może być kryterium wykluczającym otrzymanie premii.
10. Zastraszanie i szantażowanie
Co może zrobić pracująca osoba posiadająca orzeczenie o stopniu niepełnosprawności, jeśli jest zastraszana czy szantażowana przez przełożonego np. brakiem wypłaty wynagrodzenia?
Zgodnie z przepisami, pracownik jest obowiązany wykonywać pracę sumiennie i starannie oraz stosować się do poleceń przełożonych, które dotyczą pracy, jeżeli nie są one sprzeczne z przepisami prawa lub umową o pracę. Zatem pracodawca ma prawo do dyscyplinowania pracowników, egzekwowania poleceń i kształtowania oczekiwanych postaw, ale musi się to odbywać z zachowaniem wymaganych przepisów i form, bez stosowania przemocy, agresji itp.
Mobbing, według przepisów, oznacza wszelkie działania i zachowania dotyczące pracownika lub skierowane przeciwko niemu, polegające na systematycznym i długotrwałym nękaniu lub zastraszaniu, które wywołują zaniżoną ocenę przydatności zawodowej, poniżają lub ośmieszają, izolują lub wykluczają go z zespołu współpracowników.
Jeśli opisanych zachowań dopuszcza się bezpośredni przełożony, należy poinformować o tym dyrektora firmy lub można zwrócić się o pomoc do Państwowej Inspekcji Pracy.
To tylko 10 odpowiedzi na ważne pytania dotyczące zatrudnienia. Więcej znaleźć ich można na portalu Niepelnosprawni.pl w dziale Zapytaj doradcę. Tam też można zadać swoje pytanie na nurtujący problem.
- Szukasz odpowiedzi na pytania socjalno-prawne dotyczące niepełnosprawności? Zadaj pytanie naszym doradcom i prawnikom.
***
Paulina Szewioła, oprac.: GR Dziennik Gazeta Prawna (2017-12-21),
Jest to niezmiernie ważna informacja. Zakłady zawodowej rehabilitacji mogą spełnić bardzo ważną rolę. Obecnie w Polsce dla dorosłych niewidomych ani dla słabowidzących, poza szkołą masażu leczniczego w Krakowie, nie mamy ani jednego takiego zakładu.
Czytamy:
"Według danych z Badania Aktywności Ekonomicznej Ludności za II kwartał 2017 r., spośród 1705 tys. niepełnosprawnych osób w wieku produkcyjnym aż 70,4 proc. było biernych zawodowo. Tylko 27,2 proc. pracowało, a pozostałe 2,4 proc. posiadało status osoby bezrobotnej. I to pomimo wzrostu wydatków publicznych na aktywizację tej grupy - czytamy w Dzienniku Gazecie Prawnej.
- Istnieje pilna potrzeba utworzenia systemu kompleksowej rehabilitacji, który ułatwiłby powrót osobom niepełnosprawnym do pracy - mówi prof. Anna Wilmowska-Pietruszyńska, specjalista w dziedzinie zdrowia publicznego. Jej zdaniem większość z tych osób przy prawidłowo prowadzonej rehabilitacji mogłaby powrócić na rynek.
Pierwszym krokiem do stworzenia takiego systemu jest odpowiednie wyszkolenie ekspertów. Dlatego PFRON, wraz z ZUS, czterema uczelniami wyższymi (Uniwersytetem Warszawskim, Uniwersytetem Medycznym w Lublinie, Gdańskim Uniwersytetem Medycznym oraz Uniwersytetem Wrocławskim) oraz niemiecką instytucją zabezpieczenia wypadkowego podjął prace nad przygotowaniem modelu kształcenia specjalisty ds. zarządzania rehabilitacją i przetestowaniem tego schematu na nowo utworzonym kierunku studiów podyplomowych.
Specjaliści mieliby koordynować działania w ramach rehabilitacji medycznej, psychologicznej, społecznej i zawodowej. Byliby zatem łącznikiem pomiędzy wszystkimi osobami zaangażowanymi w proces terapii.
- Specjalista ds. zarządzania rehabilitacją będzie sam podejmował pierwszy kontakt. Często już na etapie pobytu niepełnosprawnej osoby w szpitalu - tłumaczy
Krzysztof Czechowski, dyrektor departamentu promocji i informacji PFRON. Już wtedy, zaznacza, specjalista powinien zacząć działać, np. kontaktować się z rodziną i pracodawcą oraz podjąć konsultacje z zespołem medycznym.
Zakłada się, że absolwenci nowego kierunku będą obecni w klinikach rehabilitacji, szpitalach, instytucjach zabezpieczenia społecznego oraz w firmach ubezpieczeniowych. Mogą być też wykorzystywani w działalności ZUS związanej z prewencją rentową i wypadkową, a także w procesie wspierania aktywizacji zawodowej osób z niepełnosprawnością przez takie instytucje jak powiatowe urzędy pracy czy powiatowe centra pomocy rodzinie.
Studia będą trwać 12 miesięcy, mają ruszyć już w przyszłym roku".
Cały artykuł w Dzienniku Gazecie Prawnej z 21 grudnia 2017 r.
***
Michalina Topolewska, oprac.: GR
Dziennik Gazeta Prawna (2017-12-12)
Czytamy:
"Pracodawca może otrzymać pomoc finansową z dwóch źródeł, jeśli jej łączna wysokość nie przekroczy 100 proc. kosztów płacy pracownika z dysfunkcją zdrowotną.
Tak wynika z odpowiedzi udzielonej przez PFRON w sprawie możliwości łączenia dwóch rodzajów pomocy na pokrycie kosztów związanych z zatrudnieniem osoby niepełnosprawnej - donosi Dziennik Gazeta Prawna
Pierwszą z nich jest dofinansowanie do jej wynagrodzenia, które jest przyznawane zgodnie z przepisami ustawy z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 2046 ze zm.). Co do zasady dla pracodawców prowadzących działalność gospodarczą dopłaty takie stanowią pomoc publiczną, a do jej uzyskiwania mają zastosowanie przepisy rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 r. z 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 traktatu (Dz.Urz. UE L 187).
Wspomniane dofinansowanie nie może przekroczyć 75 proc. kosztów płacy pracownika.
Pracodawca może ubiegać się również o wsparcie udzielane na podstawie ustawy z 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1065 ze zm.), np. refundację kosztów pensji osoby niepełnosprawnej zatrudnianej w ramach prac interwencyjnych. To dofinansowanie jest przyznawane przez powiatowe urzędy pracy jako pomoc de minimis. Problem w tym, że nie do końca jest jasne, czy dopuszczalne jest jednoczesne wsparcie z PFRON i PUP na pokrycie wydatków na wynagrodzenie tego samego pracownika. A w sytuacji, gdy jest to możliwe, czy obydwie formy dofinansowania mogą pokryć do 100 proc. kosztów płacy, czy do limitu ograniczającego wysokość udzielanej pomocy publicznej, który wynosi 75 proc. wydatków.
PFRON wyjaśnia, że przedsiębiorca może otrzymać zarówno subsydia płacowe, jak i refundację z urzędu pracy. Zwraca przy tym uwagę na treść art. 8 pkt 6 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 r. Przepis ten przewiduje, że pomoc przeznaczoną na pracowników niepełnosprawnych można kumulować z inną pomocą w odniesieniu do tych samych kosztów kwalifikowanych, przekraczając najwyższe progi mające zastosowanie na mocy wspomnianego rozporządzenia, ale pod warunkiem, że "intensywność" wsparcia nie przekroczy 100 proc. odpowiednich kosztów w okresie zatrudnienia danych pracowników".
Więcej w Dzienniku Gazecie Prawnej z 12 grudnia 2017 r.
***
Michalina Topolewska, oprac.: GR
Dziennik Gazeta Prawna (2017-12-07)
Informacja może zainteresować niektórych przedsiębiorców. Czytamy:
"Firma ubiegająca się o dofinansowanie pensji pracowników z dysfunkcjami zdrowotnymi, w której 100 proc. udziałów ma stowarzyszenie, nie powinna uwzględniać jego personelu do stanu zatrudnienia.
Tak wynika z odpowiedzi udzielonej przez Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów (UOKiK) w sprawie ustalania efektu zachęty w podmiotach powiązanych.
W związku z licznymi wątpliwościami firm pytanie w tej sprawie skierowała Polska Organizacja Pracodawców Osób Niepełnosprawnych.
Co do zasady, definicja przedsiębiorstw powiązanych jest zawarta w rozporządzeniu Komisji nr 651/2014 z 17 czerwca 2014 r. uznającym niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym (DzUrz. UE L 187/1).
W praktyce jej stosowanie sprawia jednak pracodawcom problemy. Jest to o tyle istotne, że firma ubiegająca się o dofinansowania do wynagrodzenia pracowników z dysfunkcjami - w służącym do tego celu druku Wn-D - musi podać bieżący oraz średni stan zatrudnienia za 12 miesięcy (pozycje 39 i 41 na wniosku). Właściwe ich ustalenie jest potrzebne, by prawidłowo wykazać tzw. efekt zachęty. Bez jego osiągnięcia nie można otrzymać dopłaty do pensji, a ten warunek uważa się za spełniony, gdy zatrudnienie osoby niepełnosprawnej w miesiącu podjęcia pracy powoduje wzrost zatrudnienia ogółem (w stosunku do średniego stanu z 12 miesięcy poprzedzających ten miesiąc)".
I dalej:
"W swojej odpowiedzi UOKiK wyjaśnia, że rozporządzenie Komisji (UE) dotyczące podmiotów powiązanych ma zastosowanie wyłącznie do przedsiębiorstw. W pierwszej kolejności należy zatem ustalić, czy dana jednostka prowadzi działalność gospodarczą (w rozumieniu unijnego prawa konkurencji). Mając na uwadze stany faktyczne przedstawione w pytaniu, UOKiK wskazał, że jeżeli zarówno gmina, jak i stowarzyszenie, nie prowadzą działalności gospodarczej w myśl przepisów UE, to wówczas nie należy badać ich powiązań z firmami ubiegającymi się o refundacje wynagrodzeń z PFRON".
Cały artykuł w Dzienniku Gazecie Prawnej z 7 grudnia 2017 r.
***
Michalina Topolewska, oprac.: GR
Dziennik Gazeta Prawna (2017-12-07)
Warto przypomnieć, że:
"Do 20 stycznia 2018 r. pracodawcy zwolnieni z wpłat na PFRON powinni złożyć informacje podsumowujące rok 2017.
Publikacja zawiera wiele informacji dotyczących różnych pracodawców. Warto zapoznać się z ich treścią. Czytamy:
"Na fundusz nie muszą płacić podmioty wymienione w art. 21 ust. 2, 2a, 2b i 2e ustawy z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 2046 ze zm.). Są to m.in. firmy, które osiągają 6 proc. wskaźnik zatrudnienia pracowników z dysfunkcjami oraz szkoły i uczelnie, o ile wynosi on u nich 2 proc., a także domy pomocy społecznej, hospicja i jednostki organizacyjne niedziałające dla zysku - pod warunkiem, że zajmują się niepełnosprawnymi. Jeśli w bieżącym roku wypełniły choć jedną miesięczną informację INF-1, do 20 stycznia 2018 r. muszą przesłać do PFRON druk INF-2.
Co istotne, 1 stycznia wchodzi w życie rozporządzenie ministra rodziny, pracy i polityki społecznej z 26 października 2017 r. w sprawie określenia wzorów miesięcznych i rocznych informacji o zatrudnieniu, kształceniu lub o działalności na rzecz osób niepełnosprawnych (Dz.U. poz. 2103), które wprowadza nowe druki. Wprawdzie z zawartych w jego par. 2 przepisów przejściowych wynika, że INF-2 za okresy sprawozdawcze do 2017 r. składa się na dotychczas obowiązującym formularzu (wskazanym w rozporządzeniu z 22 czerwca 2016 r. Dz.U. poz. 938), to jednak korekty - gdyby okazały się konieczne - już na tym określonym w nowych przepisach.
Wymóg złożenia rocznego rozliczenia dotyczy też pracodawców, którzy w 2017 r. przekazali choćby jedną wpłatę na rzecz PFRON, wypełniając miesięczną deklarację z serii DEK. Wśród nich są np. zakłady pracy nieosiągające 2 proc. lub 6 proc. wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych. Deklaracje składają także zakłady pracy chronionej, zakłady aktywności zawodowej oraz pracodawcy udzielający ulg we wpłatach na PFRON i korzystający z nich. Do 20 stycznia 2018 r. wszystkie powinny przesłać do funduszu druk DEK-R. Jego wzór jest określony w rozporządzeniu ministra rodziny, pracy i polityki społecznej z 22 czerwca 2016 r. w sprawie ustalenia wzorów deklaracji składanych zarządowi PFRON przez pracodawców zobowiązanych do wpłat na ten fundusz (Dz.U. poz. 956).
Ponadto pracodawcy mający status ZPChr oraz ZAZ muszą pamiętać o przesłaniu do 20 stycznia 2018 r. do właściwego wojewody informacji półrocznej INF-W, obejmującej okres od 1 lipca do 31 grudnia 2017 r. Właściwy druk znajduje się w rozporządzeniu ministra pracy i polityki społecznej z 22 lutego 2011 r. w sprawie określenia informacji przedstawianych przez prowadzącego ZPChr lub ZAZ oraz sposobu ich przedstawiania (Dz.U. poz. 232).
20 stycznia 2018 r. mija termin wpłaty na rzecz PFRON niewykorzystanych środków zgromadzonych na zakładowym funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych. Chodzi o pieniądze pochodzące z zaliczek na PIT oraz zwolnień z różnego typu podatków i opłat za 2016 r., które należy wydać nie później niż do końca 2017 r. Jeśli pracodawca tego nie zrobi, musi przekazać je na konto PFRON.
Więcej w Dzienniku Gazecie Prawnej z 7 grudnia 2017 r.
***
Patrycja Dudek, oprac.: GR
Dziennik Gazeta Prawna (2017-12-06)
Czytamy:
"Oprawki do szkieł korekcyjnych są wyrobem medycznym objętym obniżoną stawką podatku od towarów i usług - czytamy w Dzienniku Gazecie Prawnej.
Firma dystrybuująca oprawki do okularów korekcyjnych wyjaśniła, że sprowadza je z zagranicy i sprzedaje kontrahentom, którzy wykonują z nich gotowe produkty. W związku z tym spółka chciała sprzedawać oprawki z 8 proc. stawką VAT, choć przyznała, że sama kupuje je za granicą płacąc 23 proc. podatku.
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu uznał, że o 8 proc. stawce podatku nie może być mowy. Zwrócił uwagę, że obniżona stawka - zgodnie z poz. 105 załącznika nr 3 do ustawy o VAT - ma zastosowanie do wyrobów medycznych w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 211). Argumentem był art. 2 ust. 1 pkt 33 i 38, który wyraźnie rozróżnia wyrób medyczny od wyposażenia wyrobu medycznego. Zdaniem fiskusa oprawki kwalifikowały się jako ten drugi rodzaj wyrobu i w związku z tym nie mogły korzystać z preferencji.
Firma wygrała jednak w sądach administracyjnych. WSA we Wrocławiu i NSA (wyrok z 5 grudnia 2017 r., sygn. akt I FSK 433/16) odwołały się do innego przepisu ustawy o wyrobach medycznych - art. 132.
Sędzia Maria Dożynkiewicz zwróciła uwagę, że mówi on, iż na potrzeby innych ustaw wyrób medyczny należy rozumieć szerzej - także jako wyposażenie wyrobu medycznego. Podkreśliła, że w związku z tym przy ustalaniu stawki podatku zastosowanie powinna znaleźć szersza definicja.
Sędzia dodała, że zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości UE wyroby medyczne powinny być definiowane wąsko, jednak nasze krajowe regulacje na to nie pozwalają".
Więcej w Dzienniku Gazecie Prawnej z 6 grudnia 2017 r.